Ruim 20 jaar ben ik bezig met beeldhouwen.

In mijn professionele loopbaan stond het gesproken woord centraal. Naast mijn baan had ik een innerlijke drang om vormend bezig te zijn. Het gesproken woord heeft altijd grenzen, om die grens te doorbreken of te verleggen gebruik ik beeldentaal.

In beeldentaal verliest het woord zijn kracht, dit is voor mij de drijfveer mij verder te ontwikkelen in beeldentaal. Het onzichtbare zichtbaar maken.

Gedachten en vorm komen samen, hieruit ontstaat een beeld.

Mijn ontwikkeling naar beeldhouwer

• Vanaf 1980 werk ik in steen.
• 1988 – 1989 boetseren naar model.
• 1989 – 1992 heeft Joost Barbiers mij wegwijs gemaakt in de techniek van het beeldhouwen.
• 1991 workshop Pietrasanta (Italië) hakken in steen.
• 1994 deelname aan een expositie Vrouwenwerk.

In de loop van de jaren bemerk ik een ontwikkeling naar eenvoud in de vorm: abstractie tot het uiterste doorvoeren.

In het begin koos ik voor een relatief zachte steensoort, zoals marmer en arduin. De afgelopen jaren werk ik met diabas en graniet, een harde steensoort. Het gevecht aangaan met een harde steen, geeft mij extra voldoening.